BOB DYLAN (Robert Allen Zimmerman),
έκλεισε τα 66,
γεννήθηκε στις 24 Μαΐου του 1941.
Έγραψε μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών.
Στα 65 του έγραψε το εκπληκτικό άλμπουμ “Modern Times”. Βρίσκεται εδώ και καιρό σε παγκόσμια περιοδεία. Στην Ελλάδα δεν τον έχουμε δει ακόμη…
"Και τι άκουσες, γαλανομάτη γιε μου, μοσχαναθρεμμένε;
Ω, και τι άκουσες, μικρέ μου γιε αγαπημένε;
Άκουσα τον κεραυνό να πέφτει, και πριν μια τρομερή βροντή
Άκουσα ένα κύμα να βρυχάται, να θέλει να πνίξει όλη τη γη
Άκουσα εκατό τυμπανιστές τα τύμπανα να χτυπάνε δυνατά
Άκουσα χίλιους να ψιθυρίζουν και κανείς να μην ακούει προσεκτικά
Άκουσα έναν της πείνας να πεθαίνει και πολλούς να γελάνε βροντερά
Άκουσα το τραγούδι ενός ποιητή που πέθανε σαν το σκυλί στ' αμπέλι
Άκουσα έναν παλιάτσο σε μιαν αλέα να κλαίει και κανείς να μην τον θέλει
Και μια άγρια, ναι, μια άγρια, μια άγρια
Ω, μια άγρια, σου λέω μια άγρια, μια άγρια βροχή θα πέσει..."
(μτφ: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης)
“Like A Rolling Stone”,
τότε
και τώρα
"Blowin' In The Wind"
“Beyond The Horizon”
Δεν θα ήταν ωραία να είμαστε εδώ;
να σου πω, ακόμα καλύτερα εδώ,
και δεν με πειράζει καθόλου που το βιντεάκι δεν έχει εικόνα, έχει τέλειο ήχο και ωραία ατμόσφαιρα:
τελευταίο, “Ain't Talkin'”, στο Amsterdam 9 Απριλίου 2007:
7 σχόλια:
Τι να πει κανείς για τον Dylan... Ο άνθρωπος είναι απλά ένας ζωντανός θρύλος. Έκλεισε μόλις τα 66, αλλά στο έργο του θαρρεί κανείς ότι φανερώνεται ολόκληρη η μουσική ιστορία του 20ού αιώνα. Και συνεχίζει απτόητος μέχρι και σήμερα!
Το Modern Times είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας εξαιρετικός δίσκος και πραγματικά είναι πολύ κρίμα που δεν θα έρθει απ' τα μέρη μας αυτή τη φορά...
Με έφτιαξες! Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Τον λάτρευα από πιτσιρίκι...από τα ξαδέρφια μου...θρύλος όντως!
Δεν έβλεπα κανένα σχόλιο σε αυτό το post κι έλεγα ότι ή είμαστε πολύ λίγοι που μας αρέσει ο Ντύλαν ή είναι πολύ χάλια το post μου- καθόλου απίθανο, εννοείται... Μπαίνω σήμερα και διαβάζω τα σχόλιά σας, μια χαρά!
frank barrell,διάβασα του κείμενό σου για το "modern times". Στο έχω ξαναπει, αλλά θα το ξαναπώ, δεν αντέχω(θα μπορούσα να είμαι και η μεγαλη σου αδελφή - σε αλλες εποχές τι να πω μπορεί και μαμά σου!): ξέρεις και ψάχνεις τόσα πολλά και μου φαίνεται απίστευτα ωραίο αυτό για την ηλικία σου. Φοβερός!
Pan,
ευχαριστώ! ανταποδίδω (στο χρώσταγα μετα τον θεϊκό Χατζιδάκι)
patsiouraki,
πώς είσαι; Ήσουν μωρέ και πιο πιτσιρίκι από όσο είσαι τώρα; πλάκα κάνω, μη φωνάζεις! Έχεις ωραία ξαδέλφια - τα χαιρετίσματά μου, οπωσδηποτε!
Είχακαι κόλλημα με ένα κομμάτι, το Joy? Joie?? Δέ θυμάμαι πώς γραφόταν, αντρικό όνομα πάντως.
Μεταξύ μας, το παιδάκι το κάνω όποτε με συμφέρει, σσσσούτ!
Ένας και μοναδικός. Μου πήρε καμποσο να συνιθίσ τη φωνή του, αλλά τώρα με ταξιδεύει πάντα.
Sidd,
γέλασα μόλις διάβασα το μήνυμά σου. Δεν κάνω πλάκα, κι εγώ τις πρώτες φορές που τον άκουσα νόμιζα ότι κάτι είχε το ραδιόφωνό μου ή ότι έκανε νούμερα ο ίδιος με τη φωνή του... άστα...
Μου αρέσει πολύ ότι γράφεις πάντα αυθόρμητα.
Δημοσίευση σχολίου