Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

"τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω..."


1980, νομίζω, τέλη. Ψάχνω σε ένα βιβλιοπωλείο. Δεν ξέρω τι. Αυτό είναι το καλύτερό μου, έτσι κι αλλιώς. Ξεφυλλίζω. Διαβάζω μερικές τυχαίες σελίδες, οπωσδήποτε λίγο από την αρχή και αν κάτι θέλω να πάω σπίτι και να το συνεχίσω το παίρνω. Την Κατερίνα Γώγου δεν την ξέρω. Την έχω δει σε ελληνικές παλιές ταινίες, αλλά δεν ήξερα το όνομά της, να συνδυάσω δε πρόσωπο του τότε με τη φωτογραφία στο βιβλίο που κρατάω στα χέρια μου, δεν υπάρχει περίπτωση. Κρατάω το "Ιδιώνυμο" στα χέρια και πάω. Ταμείο, πληρώνω, φεύγω.



Στο σπίτι διάβασμα μονορούφι. Όλα δεν με πιάνουνε. Αν έλεγα ναι, θα έλεγα ψέμματα. Άλλος ο κόσμος της. Καμιά σχέση με ό,τι ήξερα γύρω μου. Eίναι αυτό που λέει ο R2, είμασταν σε άλλους κόσμους.
Έτσι κόλλησα, όχι στα πιο τρελά κι αναρχικά της λόγια αλλά σε αυτό το ποίημα που έμαθα απ' έξω και δεν έφυγε ποτέ πια απ' το μυαλό μου...



"Θαρθει καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
-μη βλέπεις εμένα- μην κλαις. Εσύ εισ' η ελπίδα.
Άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη.
Δε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές
με γυρμένους απέξω.

Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θάμαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες.
Να φυλάξεις μονάχα
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις και έννοιες σαν και αυτές
απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί.
Και θαρθούνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω -μην περιμένεις και από μένα πολλά-
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία."




8 σχόλια:

tzotza είπε...

το εγραψα και στο post του r2-d2,
δεν την γνωριζα την Γωγου αλλα μου δωσατε τον λογο να παω αυριο να παρω ενα απο βιβλια της..

'σημασια εχει να παραμενεις ανθρωπος'..ποσο απλο ακουγεται αλλα ποσο δυσκολα το συναντας..

καληνυχτα στο γλυκο βορρα!!
:))

basik-ly είπε...

Αν θυμάμαι, λέει...
Τα Τρία Κλικ Αριστερά;
Κι ύστερα να τα απαγγέλει σε μουσική Κυριάκου Σφέτσα...

Υ.Γ. Μόλις επέστρεψα από τον Rufus!!!

R2-D2 είπε...

Τη σκυτάλη και έφυγες, από ότι βλέπω! Πολύτιμες μνήμες...

Pan είπε...

Ούτε εγώ έμπαινα στον κόσμο της. Αλλά η απαγγελία με την μουσική του Σφέτσα κυριολεκτικά με διαλύει. Γι'αυτό έκοψα τις πολλές ακροάσεις.

patsiouri είπε...

Signed, respect...από το ρομποτάκι έρχομαι.

λόγια του αέρα είπε...

γεια σου tzotza,
τα απλά είναι τα πιο δύσκολο , όσο μεγαλώνουμε αυτό μαθαίνουμε, ε;

καλησπέρα από το βορρά!


basik,
έγραψες κάτι για τη συναυλία; έβαλα τώρα και ακούω το "going to a town". Με διαλύει, πάντα.

R2,
σε σένα το χρωστάω. Ευχαριστώ... Ούτε να το "διαννοηθείς" να εξαφανιστείς άλλη φορά, μου έλειψες, και είμαι σίγουρη, όχι μόνο σε μένα.

"Είναι δύσκολοι καιροί.
Και θαρθούνε κι άλλοι."
Όμως, pan, θα τον αλλάξουμε τον κόσμο,έτσι δεν είναι;

πατσιουρι,
καλησπεεεεέρα!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Τη θυμάσαι να απαγγέλει στη Παραγγελιά?
Ανατριχίλα. !!

οταν ημουνα φοιτητής και πρωτοείδα την ταινία, μου φάνηκε κάπως ξεκάρφωτη η Γώγου. Κάτι σαν στοιχειό.
Οταν την ξαναείδα πρόσφατα.... απλά ήταν το υποσεινήδητο του ήρωα, που ζεί στον κατατρεγμο΄στην ανέχεια και στο περιθώριο.
Του Κοεμτζή, , του Ρωχάμη, του Ακη Πάνου και ΄ποσων άλλων ακόμα!!1

Sanny Dot είπε...

Πολύ μου αρέσεις.