Όσα ξέρει ο εργολάβος δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Όσα ξέρει ο εργολάβος δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, ούτε οι αρχαιολόγοι μη σου πω…
Η φράση μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό διαβάζοντας την τυχαία ανακάλυψη σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του Μενιδίου τμήματος του κοίλου του θεάτρου των κλασικών χρόνων του δήμου Αχαρναίων βλ.
ΝΕΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Χρόνια έψαχναν οι αρχαιολόγοι το φημισμένο από τις αρχαίες πηγές θέατρο, σημάδι του πουθενά. Οι εργολάβοι στο μεταξύ το είχαν ήδη δει και αμέσως σκεπάσει με θεμέλια πολυκατοικιών και πλακόστρωτο.
Ελλάς το μεγαλείο σου…
Και όχι πως τώρα θα τιμωρηθεί κάποιος, ούτε τι θα γίνει δεν είμαστε σίγουροι…
ΝΕΑ
Πάμε τώρα στα πιο κοντινά μας, της πόλης που φιλοδοξεί να έχει Μετρό μετά από ….τέλος πάντων, πες είκοσι χρόνια, πάλι λίγα είπα ε;
Εδώ να δεις τη χαρά του εργολάβου. Στις «αθώες», πέρασε και δεν ακούμπησε και η εντιμότητα και υπευθυνότητα, δεκαετίες ’50 και ’60, τότε που κάποια (καθόλου αγνώστου πατρός εννοείται) αμαρτωλά διατάγματα επέτρεψαν μια ιδιαίτερα υψηλή εκμετάλλευση των οικοπέδων της Θεσσαλονίκης κτίστηκε όλη η πόλη. Όμως κυριολεκτικά όλη…
Μέχρι το ’70καικάτι δεν έμεινε τοοόσο άκτιστο οικόπεδο, το ότι ξεχάσαμε (άνθρωποι είμαστε…) να φτιάξουμε πάρκα, μεγάλους δρόμους, ανοικτούς κοινόχρηστους χώρους που έψαχνε να τους βρει η πόλη στους σεισμούς του ’78 και ακόμα ψάχνει, άστο καλύτερα…
Τώρα είμαστε στο καλύτερο. Όταν ανακοινώθηκε ότι θα σκάψουν για το μετρό -άσχετο, εγώ με το τραμ ήμουν, να σου πω την αλήθεια, ή ακόμα καλύτερα με τα πόδια, να τρώμε και χωρίς τύψεις- κρυφογέλασα και σκέφτηκα, «σκάψτε, σκάψτε, ό,τι κρύψατε τώρα θα φανερωθεί». Αλλά να την πω την αμαρτία μου τόσο νωρίς και τόσο κοντά στην επιφάνεια της γης δεν την περίμενα την αποκάλυψη. Αφού να καταλάβεις μισό-δεν κάνω πλάκα- μέτρο δεν πρόλαβαν να σκάψουν, στο σιντριβάνι κοντά, και νά ’σου τα πρώτα ευρήματα. Και πού είσαι ακόμη! Έ, ρε γλέντια που έχουν να γίνουν!
εδώ είμαστε
Τελικά το μετρό θα μας κάνει ένα καλό: με την πόλη που θα αποκαλυφτεί κάτω από αυτήν που φτιάξαμε σαν τα μούτρα μας-τα δικά μου μια χαρά είναι δηλαδή, αλλά τρόπος του λέγειν- να δεις που θα ομορφύνει η Θεσσαλονίκη.
Πού ξέρεις, μπορεί και να συμφιλιωθεί επιτέλους με τα πολλά πρόσωπα που είχε, άρα έχει η Ιστορία της, το ανατολίτικο, το εβραϊκό, το οθωμανικό κι άλλα πολλά ακόμη, καθώς τώρα σκάβοντας με μανία θα αρχίσουν να βγαίνουν θαμμένες «αμαρτίες» στη φόρα …
(Ακόμα και τώρα, πριν τις αποκαλύψεις που έρχονται, μια βόλτα στο Αρχαιολογικό της Μουσείο με εκθέματα που μόλις πρόλαβαν να σώσουν οι αρχαιολόγοι από "ποιος ξέρει τι" της πόλης που φοβήθηκαν να ξέρουμε τι λατρεύτηκε, τι κτίστηκε και ποιοι έζησαν στην δικιά τους-νομίζουν- Θεσσαλονίκη, είναι αποκαλυπτική)
Άσε που μπορεί να γκρεμιστεί καμιά κακάσχημη πολυκατοικία του κέντρου- κι επειδή έχει πολλές κύριε, κύριε, να σας πω πού και σε ποιες να σκάψετε ή πολύ θάρρος πήρα;- γιατί από κάτω θα έχει ένα υπέροχο ρωμαϊκό θέατρο, λέω, τώρα, πού ξέρεις;
Το κακό είναι που θα μας έχουνε γιαπί καμιά σαρανταριά χρόνια αλλά τουλάχιστον τα εγγόνια μας θα ξέρουν ποια πραγματικά είναι η πόλη τους.


Και μετά μου λες ότι οι αρχαιολόγοι έψαχναν χρόνια το φημισμένο αρχαίο θέατρο του δήμου Αχαρναίων;

Να σε πω καρδιά μου: την επόμενη φορά που θα ψάξουμε για οτιδήποτε άλλο, λέω να ρωτήσουμε πρώτα τους εργολάβους αυτής της μικρής και καθόλου τίμιας χώρας.
Όλο και κάτι θα έχει πάρει το μάτι τους.