Επειδή η επόμενη μέρα των εκλογών έρχεται σε λίγες ώρες.
Διαβάζω στο εξώφυλλο (το καλύτερο όλων των εφημερίδων και ένθετών τους σήμερα), στο περιοδικό Κ της Καθημερινής:
"Το πιο μεγάλο πρόβλημα της μικρής μας γης, της μικρής μας πατρίδας, είναι ο αφανισμός που μας απειλεί, είναι η καταστροφή που προκαλούμε στον φυσικό κόσμο. Ένα υπουργείο Περιβάλλοντος - υπουργείο των δασών, των νερών, του αέρα και της θάλασας, δηλαδή της κοινής περιουσίας των ελλήνων- είναι η ελάχιστη πράξη πατριωτισμού. Το μεγάλο στοίχημα της αυριανής κυβέρνησης."
Το μεγάλο αφιέρωμά τους στις μέσα σελίδες του περιοδικού ξεκινά έτσι:
"Οσες, ελάχιστες, κουβέντες για το περιβάλλον ακούσαμε κατά την προεκλογική περίοδο από τα δύο κόμματα εξουσίας, ήταν βουτηγμένες στην ασάφεια και τη γενικότητα. Παραδέρνουν οι λόγοι των πολιτικών ανάμεσα στην κοινοτοπία και την παρεξήγηση: «πληγώνουμε τα δάση», «δεν φροντίζουμε το περιβάλλον» κ.λπ. Προσεγγίσεις αισθητικές, ηθικολογικές, συναισθηματικές, που δηλώνουν αυτομάτως τον προσχηματικό τους χαρακτήρα. Κανείς, φαίνεται, από το παραδοσιακώς γαλουχημένο πολιτικό προσωπικό δεν έχει αντιληφθεί το πρόβλημα: αφανίζοντας το φυσικό κόσμο κάποτε θα αφανιστούμε...
Το μεγάλο στοίχημα της αυριανής κυβέρνησης είναι να εμπιστευθεί τον αέρα, το νερό, τα δάση και τις θάλασσες της πατρίδας μας σε ακέραιους επιστήμονες. Ενα υπουργείο Περιβάλλοντος με εξουσία υπουργείου Αμυνας, στελεχωμένο με οραματιστές και τεχνοκράτες, διακομματικής λογικής, πρέπει να λάβει την εντολή να «φυλάξει» τα εσωτερικά σύνορα της χώρας, να δώσει μάχες μέχρις εσχάτων. Η Ελλάδα της μεσογειακής χλωρίδας και πανίδας, της βιοποικιλότητας, των αναγεννημένων φυσικών πόρων μπορεί να γίνει ο εθνικός στόχος της νέας εποχής. Ενα δώρο στον πλανήτη και στους εαυτούς μας..."
Το μεγάλο στοίχημα της αυριανής κυβέρνησης είναι να εμπιστευθεί τον αέρα, το νερό, τα δάση και τις θάλασσες της πατρίδας μας σε ακέραιους επιστήμονες. Ενα υπουργείο Περιβάλλοντος με εξουσία υπουργείου Αμυνας, στελεχωμένο με οραματιστές και τεχνοκράτες, διακομματικής λογικής, πρέπει να λάβει την εντολή να «φυλάξει» τα εσωτερικά σύνορα της χώρας, να δώσει μάχες μέχρις εσχάτων. Η Ελλάδα της μεσογειακής χλωρίδας και πανίδας, της βιοποικιλότητας, των αναγεννημένων φυσικών πόρων μπορεί να γίνει ο εθνικός στόχος της νέας εποχής. Ενα δώρο στον πλανήτη και στους εαυτούς μας..."
(τα δύο παραπάνω κείμενα είναι του Σωκράτη Τσιχλιά)
Όλο το αφιέρωμα εδώ
(οι φωτογραφίες είναι από τη σελίδα: 1lyk-dramas.dra.sch.gr/drama/frakto.htm)
4 σχόλια:
Εγώ δε συμφωνώ ότι το πιο μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι περιβαλλοντικές καταστροφές. Δε νομίζω καν πως αυτές οι καταστροφές είναι τόσο δραματικές -καμία σχέση με αντίστοιχες καταστάσεις στη Γερμανία, στην Αγγλία κ.λπ.
Αυτό που βλέπω καθημερινά είναι κόσμος να τυραννιέται από οικονομικά προβλήματα. Μία χώρα που θέλει να αποκτήσει το επίπεδο ζωής της Γαλλίας, της Γερμανίας κ.λπ., χωρίς να έχει την παραγωγική υποδομή γι' αυτό. Ο αγροτικός κλήρος είναι κατακερματισμένος σε αδιανόητο βαθμό παγκοσμίως (τα απίστευτα "τριάντα στρεμματάκια", μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό), η επιχειρηματικότητα είναι από μικρομεσαία έως μικρομικρή, τα ελληνικά "πανεπιστήμια" είναι φάρσες μπροστά στα πραγματικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, και η βιομηχανία πνέει τα λοίσθια. Αυτά που εμείς ονομάζουμε "εργοστάσια" είναι απλές βιοτεχνίες μπροστά στα πραγματικά εργοστάσια των ανεπτυγμένων χωρών (υπάρχει άλλο εργοστάσιο στην Ελλάδα εκτός από τη Χαλυβουργική;).
Αυτά πλήττουν το επίπεδο ζωής της πλειοψηφίας των Ελλήνων, όχι οι φωτιές και η ρύπανση. Όταν τόσος πολύς κόσμος ψάχνει για δουλειά ή για χρήματα να πληρώσει το λογαριασμό και να καλύψει την επιταγή, η ενασχόληση με την "καταστροφή του περιβάλλοντος" είναι μία πολυτέλεια -και καλά κάνει.
Κάποτε, μιλώντας με ένα στέλεχος οικολογικού κόμματος, τον είχα ρωτήσει γιατί οι Πράσινοι στην Ευρώπη είναι πολιτικά δυνατοί, ενώ οι οικολόγοι στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτοι. Η απάντησή του ήταν χαρακτηριστική: «Γιατί εκεί πολύς κόσμος έζησε άμεσα την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, λόγω κυρίως της βιομηχανίας».
Αν αύριο η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ δημιουργήσουν Υπουργείο Περιβάλλοντος, αυτό θα μετατραπεί σε έναν παροπλισμένο θεσμό που θα διεκπεραιώνει τυπικές υποθέσεις, θα οργανώνει μελέτες ρουτίνας, θα προσφέρει κατάλυμα σε αργόμισθα παράσιτα του Δημοσίου και θα βολεύει τους κομματικούς ημετέρους –όπως και το Υπουργείο Αιγαίου. Ας γίνουν εργοστάσια στην Ελλάδα να υποβαθμιστεί πραγματικά το περιβάλλον, και τότε το ξανασυζητάμε.
κουνούπι,
εγώ παλι νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του πλανήτη και της χώρας μας είναι ότι ζούμε στην εποχή της μεγάλης οικολογικής κρίσης απλά εμείς εδώ στο μικρό χωριό μας κάνουμε σαν να μην ξέρουμε τίποτα. Τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά προβλήματα δεν αστειεύονται πια κι εμείς το χαβά μας.
Μέχρι να πέσουν οι πρώτες βροχές και να πλημμυρίσει η Αθήνα, να αρχίσουν τα κανάλια τις μεγαλόστομες και συναισθηματικές ανοησίες τους, για λίγο βέβαια, και μετά ύπνος ξανά..
"Ας γίνουν εργοστάσια στην Ελλάδα να υποβαθμιστεί πραγματικά το περιβάλλον, και τότε το ξανασυζητάμε"
Μακάρι το κίτρινο σύννεφο που σκεπάζει ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ πια τη Θεσσαλονίκη να μην ήταν υποβάθμιση, είναι όμως...
Δεν έχει όμως καμία σχέση με τα αντίστοιχα σύννεφα που γνώρισε το Μανχάιμ ή το Μάντσεστερ.
Επιμένω ότι πρώτα έρχεται η πραγματική υποβάθμιση του περιβάλλοντος (στα επίπεδα π.χ. της κοιλάδας του Ρουρ) και μετά η οργανωμένη δράση για τη διαφύλαξή του.
Δημοσίευση σχολίου