Και το Αερικό του Θανάση Παπακωνσταντίνου
"Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν,
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν,
εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει,
μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτ' ένα δε ζυγώνει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό.
Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου.
Κι όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό… "
5 σχόλια:
Αυτό ακριβώς σκέφτηκα και εγώ! Πλήρη ομοιότητα!
Χαίρομαι!
(Μωρέ, δε βρήκα το τραγούδι με τον Φώτη Σιώτα, δεν το λέει καταπληκτικά;)
Από το "αερικό" της ΄Ασπρης Λέξης προφανώς, προέκυψε και ο "αέρας" στις αγοραπωλησίες.
Εντελώς διαφορετικό το αερικό (πνεύμα σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση) του Θ. Παπακωνσταντίνου και έξω από την έννοια του επαχθούς φόρου.
Πολύ ωραίο το θέμα σου.
Να 'σαι καλά
Γλαρένιες αγκαλιές
Δυστυχώς ούτε εγώ.
Παλιότερα το είδα, πλέον δεν ξέρω γιατί δεν το βρίσκω. Όντως, καταπληκτικά!
Γλαρένια μου, σε ευχαριστώ.
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου