Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

Για την Αμαλία

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι


«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Για την Αμαλία που αγωνίστηκε τόσο και για τόσα πολλά χρόνια.
Που έγινε η Αμαλία μας. Το πιο γενναίο κορίτσι των blog.

Για τα δυνατά κείμενά της,γροθιά στο στομάχι και μαρτυρία των όσων έζησε και πάλεψε.
Για την αξιοπρέπεια και το θάρρος της.
Με θαυμασμό για τη δύναμη και τη γενναιότητά της.

Με αμηχανία.

Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα; Μέσα μου ακούω τον «Κεμάλ» και τον επίλογό του "...αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ". Μπορούμε να φτιάξουμε τον δικό μας επίλογο; Θέλουμε;
Δεν είμαι και καθόλου σίγουρη ότι θέλουμε το ίδιο πράγμα. Ίσως και να είναι κάποιοι που θέλουν μόνο να πετάνε πέτρες, να χτίσουνε δε θέλουν, έτσι απλά, και φαντάζομαι ότι και τώρα αυτό θα κάνουν. Φανατισμοί, υπερβολές, «εγώ να σου πω που ξέρω» δεν θα λείψουν ούτε τώρα. Εδώ μάλωσαν και στο blog της.
Στο
blog που μας γνώρισε και θα μας υπεν-θυμίζει ένα σπουδαίο κορίτσι και τον μεγάλο αγώνα της που ελπίζω στη μικρή μας χώρα, όπως συνηθίζεται, να μη γίνει επέτειος, πλατεία και τιμητική ονομασία και «από δω παν κι άλλοι».

Περπατάμε. Χορεύουμε. Σχεδιάζουμε. Ονειρευόμαστε. Αγαπάμε. Ζούμε.
Και λέμε ότι θα σε θυμόμαστε για πάντα. Πόσο κρατάει αυτό το πάντα;

Αμαλία, μαζί με όλους τους άλλους, σε ευχαριστώ για την αφύπνιση, για το μάθημα αξιοπρέπειας και αγώνα, για όλα…
Θα προσπαθήσω να μην σε ξεχάσω.




το video έφτιαξε ο krogias, το βλέπετε και το κατεβάζετε από εδώ

Yλικό και πληροφορίες για την πρωτοβουλία και κινητοποίηση των blogger στο giatinamalia.

(παιδιά, συγγνώμη, δεν μπορώ να ανεβάσω κανένα μπάννερ, προσπάθησα πολλές φορές αλλά τίποτα...)