Κυριακή 17 Ιουνίου 2007

γιατί;




O Asteroid , έθεσε πριν λίγες μέρες ένα ενδιαφέρον θέμα. Η αφορμή ήταν η ερώτηση μιας φίλης του που δεν έχει η ίδια blog και διαβάζοντας blog άλλων αναρωτήθηκε: " Όλα αυτά τα γράφετε, επειδή δεν έχετε σε ποιόν να τα πείτε;"


Λοιπόν, γιατί έχεις blog; Γιατί γράφεις;
Μεταφέροντας την ερώτηση αυτή, αλλά και άλλες παραπλήσιες, στη γειτονιά μας, θα σας γράψω τι σχολίασα, με πολύ μικρές αλλαγές, στο συγκεκριμένο post του Asteroid και αν θέλετε γράψτε κι εσείς στα δικά σας σχόλια τις δικές σας απαντήσεις. Θα μοιάζουν άραγε; Θα είναι πολλοί και διαφορετικοί οι λόγοι για τους οποίους γράφει ο καθένας από εμάς; Δεν το ξέρω, αλλά έχω αγωνία, περιέργεια, όπως θέλεις πες το, να μάθω.

«Είμαι τυχερή, έχω μια δουλειά που λατρεύω και είναι μια δουλειά πολύ επικοινωνιακή, πιο πολύ δε γίνεται. Έχω δικούς μου αγαπημένους στους οποίους μπορώ να πω ό,τι με απασχολεί.
Μάλλον όλα αυτά που γράφω στο blog μου, έχω να τα πω σε κάποιον. Κι όμως γράφω.
Γιατί; Ίσως γιατί το διαδίκτυο είναι ένα ταξίδι. Δεν σε ξέρουν, δεν τους ξέρεις, γνωρίζεστε. Συναντάς ενδιαφέροντες ανθρώπους "εκεί έξω" και με έναν τρόπο είσαι ευτυχής, λες "για κοίτα, πάντα μπορείς να έχεις κι άλλους φίλους".
Συμφωνείς, διαφωνείς, μοιράζεσαι, συναντιέσαι, μαθαίνεις, κινείσαι. Σχεδόν σιγουρεύεσαι ότι γίνεται να κυκλοφορούν περισσότερο ιδέες, απόψεις. Προσωπικά το ίδιο κάνω και εξωblogικά, χαίρομαι να το ζω και στο blogχωριό μας.
Και μετά τα κείμενα που γράφουμε δεν μας "αναγκάζουν" κάθε φορά να αυτοπροσδιοριζόμαστε; Μεγάλη ιστορία αυτό.
Και μάλιστα είναι κείμενα που φεύγουν τόσο γρήγορα από τον υπολογιστή μας και ίσως τυχαία φτάσουν κάπου όπου αλλιώς δεν θα ήμασταν ποτέ. Και αυτό μου αρέσει πολύ.

(για τα παρακάτω την αφορμή μου την έδωσε ο mpampakis με σχόλιό του στο ίδιο post)
Έπειτα το μέσο σου δίνει τη δυνατότητα να "πεις" κάτι με τρόπο σχεδόν ολοκληρωμένο, δεν είναι απλό κείμενο αυτό που ονομάζουμε post, δεν μοιάζει με τίποτε άλλο που ήξερα εγώ τουλάχιστον ως τώρα.
Παραφράζοντας την ωραία φράση (σημ. που ήταν γραμμένη σε σχόλιο παραπάνω) του Padrazo: Όλα αυτά ίσως τα λέμε γιατί μπορούμε να τα γράψουμε και να παρουσιάσουμε έτσι. Με λέξεις, βίντεο, εικόνες, μουσική. Μαζί."

Εσύ τι λες;


7 σχόλια:

patsiouri είπε...

Εγώ πάντως μέσα στο μπλόγκ είμαι απολύτως ο εαυτός μου, το κάνω γιατί είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος, έχω άπειρους φίλους, και ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ να έχω κι άλλους εκεί έξω...πόσα κομμάτια να γίνω!

Να λοιπόν ένας τρόπος να επικοινωνείς με άλλους 100 ή όσους τις ώρες που είσαι πχ κουρασμένος, όταν δέ με βαστάνε τα όδια μου να βγώ να συναντήσω κάποιο φίλο και να τα πούμε, κάθομαι και τα λέω με τα παιδιά των μπλόγκς χωρίς να κουνηθώ από το σπιτάκι μου!

Επίσης αυτό που εκτίμησα από την αρχή στο blogging και κόλλησα είναι πως παίζει τρομερά νορμάλ κόσμος εδώ μέσα σε αντίθεση με εκεί έξω. Ο.κ, οι φίλοι είναι φίλοι αλλά στην καθημερινότητά σου δέ συναντάς μόνο φίλους, συναντάς και ένα μάτσο καθυστερημένους κάθε μέρα...Εδώ μέσα νομίζω πως δέν έχω εντοπίσει ακόμη κανέναν που να μου φαίνεται εντελώς μαλάκας, μα κανέναν μέχρι στιγμής με εξαίρεση κάτι ηλίθιους ανωνυμους..και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.

Επίσης κανέναν ρατσιστή, αδιάλλακτο, μίζερο και με IQ κάτω του 30 εκτός άν τα κείμενα του τα γράφει άλλος, αυτά!

Σε κάλυψα????????

Γεωργία είπε...

Μάλλον είμαι αρκετά μεγάλη ψωνάρα ώστε να νομίζω πως όσα λέω ενδιαφέρουν και κανέναν άλλον εκτός από την πάρτη μου (μιλάμε δε φαντάζεσαι...κάθομαι και τα διαβάζω μόνη μου μετά και λέω "πωωω...φτου σου κοπελάρα μου!!". Άλλες φορές με φτύνω μη με βασκάνω και άλλες γιατί συνειδητοποιώ ότι είμαι γκάου.

Σοβαρά τώρα, μάλλον το blogging είναι περισσότερο αυτοπροσδιορισμός όπως λες κι εσύ.

Κι αν δεν είναι κυριολεκτικά αυτοπροσδιορισμός, δηλαδή ακόμη κι αν δεν παρουσιάζεις τον εαυτό σου όπως είναι, τον παρουσιάζεις -αν μη τι άλλο- όπως θα ΗΘΕΛΕΣ να είναι...

Κι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση γιατί αν το 'χεις και λίγο μέσα σου το "γίνομαι καλύτερος", δεν ξεχνάς πού θες να φτάσεις ;)

Φιλιά και καλή εβδομάδα!! :D

λόγια του αέρα είπε...

patsiouri,
ουυυυυυυύ, με το παραπάνω!
Κι έχεις και δίκηο, τώρα που το έγραψες το σκέφτηκα:"παίζει τρομερά νορμάλ κόσμος εδώ μέσα σε αντίθεση με εκεί έξω"
Κι έκανες και σεφτέ!

γεωργία,
ακόμα γελάω με το "πωωω...φτου σου κοπελάρα μου!!".
Καταπληκτικό αυτό το "αν το 'χεις και λίγο μέσα σου το "γίνομαι καλύτερος", δεν ξεχνάς πού θες να φτάσεις" yes, yes, yes!

Paranoia είπε...

εμένα μ' αρέσει αυτή εδώ η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι που έχουν ίδιες ανάγκες.
Αν τους συναντούσα έξω ίσως καίγανε φλάτζες κατά το δοκούν συνεπώς ζω το παραμύθι μου και γουστάρω τρελά που μαζί μου το ζουν κι άλλοι.

λόγια του αέρα είπε...

paranoia,
αυτό το μαζί που λες, μεγάλη ιστορία. Ευχαριστώ για την επίσκεψη στο blog μου, καλώς ήρθες!

etalon είπε...

γραφω γιατι κανεις δεν εχει την υπομονη να με ακουσει ενω πολλοι βρισκουν το χρονο να με ξεφυλλισουν
(επισης κανουν οικονομια. γλυτωνουν το ταξι, το parking,το δωρο της επισκεψης)
ειναι ο πιο γρηγορος οικονομικος και τελικα ειλικρινης τροπος επικοινωνιας.
Αρκει?

λόγια του αέρα είπε...

γεια σου etalon.
απαντηση: ναι, εννοείται.
Αγαπάς τα περιοδικά, ε; Το σκέφτηκα επειδή χρησιμοποίησες το ρήμα "ξεφυλλισουν"