Στις 14 Μαϊου έγραφα εδώ:
"...Θα μου πεις γιατί τα σκέφτηκα, γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Δεν είμαι και σίγουρη.
Πάντως ήμουν κάπου την Κυριακή, κάτι έβλεπα, κάτι άκουγα και τα σκεφτόμουν και μετά γύρισα σπίτι διάβασα και τους Schooligans και φοβήθηκα μη γίνω, ή μήπως είμαι κιόλας, μεγάλη σαν αυτούς τους μεγάλους που περιγράφουν τα παιδιά στα φοβερά γράμματα τους.(ένα επόμενο post θα είναι σίγουρα και μόνο γι’ αυτά τα παιδιά)..."
Δεν το περίμενα είναι η αλήθεια το επόμενο post όπου θα αναφερόμουν στους Schooligans να λέει για το πώς παύει πλέον να τους φιλοξενεί η Ελευθεροτυπία. Αυτό θα λέει όμως.
Έτσι λοιπόν το μόνο έντυπο όπου οι έφηβοι μιλούν κανονικά και οι πιο μεγάλοι παίρναμε μυρωδιά πώς μπορούν να είναι αν δεν τους κάνουμε σαν τα μούτρα τρισάθλιων μεγάλων, η Ελευθερoτυπία θεώρησε ότι της περισεύει.
Κοίτα, είχαν τους λόγους τους στην εφημερίδα. Έπρεπε να διαλέξουν. Αφού κι εμένα με είχαν μπερδέψει. Τη μια μέρα ύμνοι για συναισθηματικά μικρομεγαλίστικα γράμματα την άλλη αυτά τα "ρεμάλια"; κάπου δεν κολούσε, κάτι πήγαινε στραβά. Και διάλεξαν.
Άντε με το καλό να φτιάξει η εφημερίδα ένα ένθετο με τον "μικρό" Αλέξανδρο καραβοκύρη (θυμάστε;), να γράφει η μαμά του τα γράμματα και τα άρθρα, στη χειρότερη περίπτωση ο ίδιος γράφοντας σαν τη μαμα του-ακόμα χειρότερα δηλαδή, ανατριχιάζω μόνο που το σκέφτομαι-και να βρουν και όσους επώνυμους και καλλιεργημένους συγκινήθηκαν τα μάλα από την "αλήθεια", τον διδακτισμό και τον μικρομεγαλισμό ενός τάχαμου δεκατριάχρονου εφήβου, να συνδράμει και η σοβαροφάνεια της βουλής των εφήβων να βρουν τη χαρά τους... Να ησυχάσουν κι οι Χρυσαυγίτες και οι Κνίτες που πολύ στενοχωριόντουσαν που υπήρχαν αυτοί οι αλήτες. Να πάει η καρδιά τους στη θέση της βρε παιδί μου
Είχα ένα σοβαρό λόγο να αγοράζω Ελευθεροτυπία τις Κυριακές που έβγαιναν οι Schooligans, τώρα δεν έχω ούτε έναν.
Για την ιστορία ολόκληρη διαβάστε την ανακοίνωση των Schooligans
"...Θα μου πεις γιατί τα σκέφτηκα, γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Δεν είμαι και σίγουρη.
Πάντως ήμουν κάπου την Κυριακή, κάτι έβλεπα, κάτι άκουγα και τα σκεφτόμουν και μετά γύρισα σπίτι διάβασα και τους Schooligans και φοβήθηκα μη γίνω, ή μήπως είμαι κιόλας, μεγάλη σαν αυτούς τους μεγάλους που περιγράφουν τα παιδιά στα φοβερά γράμματα τους.(ένα επόμενο post θα είναι σίγουρα και μόνο γι’ αυτά τα παιδιά)..."
Δεν το περίμενα είναι η αλήθεια το επόμενο post όπου θα αναφερόμουν στους Schooligans να λέει για το πώς παύει πλέον να τους φιλοξενεί η Ελευθεροτυπία. Αυτό θα λέει όμως.
Έτσι λοιπόν το μόνο έντυπο όπου οι έφηβοι μιλούν κανονικά και οι πιο μεγάλοι παίρναμε μυρωδιά πώς μπορούν να είναι αν δεν τους κάνουμε σαν τα μούτρα τρισάθλιων μεγάλων, η Ελευθερoτυπία θεώρησε ότι της περισεύει.
Κοίτα, είχαν τους λόγους τους στην εφημερίδα. Έπρεπε να διαλέξουν. Αφού κι εμένα με είχαν μπερδέψει. Τη μια μέρα ύμνοι για συναισθηματικά μικρομεγαλίστικα γράμματα την άλλη αυτά τα "ρεμάλια"; κάπου δεν κολούσε, κάτι πήγαινε στραβά. Και διάλεξαν.
Άντε με το καλό να φτιάξει η εφημερίδα ένα ένθετο με τον "μικρό" Αλέξανδρο καραβοκύρη (θυμάστε;), να γράφει η μαμά του τα γράμματα και τα άρθρα, στη χειρότερη περίπτωση ο ίδιος γράφοντας σαν τη μαμα του-ακόμα χειρότερα δηλαδή, ανατριχιάζω μόνο που το σκέφτομαι-και να βρουν και όσους επώνυμους και καλλιεργημένους συγκινήθηκαν τα μάλα από την "αλήθεια", τον διδακτισμό και τον μικρομεγαλισμό ενός τάχαμου δεκατριάχρονου εφήβου, να συνδράμει και η σοβαροφάνεια της βουλής των εφήβων να βρουν τη χαρά τους... Να ησυχάσουν κι οι Χρυσαυγίτες και οι Κνίτες που πολύ στενοχωριόντουσαν που υπήρχαν αυτοί οι αλήτες. Να πάει η καρδιά τους στη θέση της βρε παιδί μου
Είχα ένα σοβαρό λόγο να αγοράζω Ελευθεροτυπία τις Κυριακές που έβγαιναν οι Schooligans, τώρα δεν έχω ούτε έναν.
Για την ιστορία ολόκληρη διαβάστε την ανακοίνωση των Schooligans
("Πριν λίγες μέρες η «Ελευθεροτυπία» (elef@enet.gr), μέσω του εκπροσώπου της, Χρήστου Μπλέτα, μας ανακοίνωσε την απόφαση της εφημερίδας να μπει τέλος στη συνεργασία με τους Schooligans. Στην ερώτησή μας «για ποιο λόγο;», ο κ. Μπλέτας απάντησε:
1. «Όπως ξέρετε, γίνονται περικοπές».
2. «Το Schooligans δεν έφερνε αρκετές διαφημίσεις και δεν υπήρχε αύξηση της κυκλοφορίας».
3. «Το Schooligans έχει χάσει τον πολιτικό του χαρακτήρα - δεν παίρνει πια συνεντεύξεις από πρόσωπα όπως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή την Μπακογιάννη».
4. «Το Schooligans απευθύνεται σε πολύ μικρές ηλικίες».
Μετά από αυτήν την αιφνιδιαστική απόφαση, θέλουμε πριν φύγουμε να πούμε τα εξής:
1. Ευχαριστούμε την «Ελευθεροτυπία» για τη φιλοξενία επί τρία χρόνια χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση στο περιεχόμενο και στον σχεδιασμό του περιοδικού μας.
2. Λυπούμαστε για το ξαφνικό και άκομψο της απόφασης (είχε ήδη προγραμματιστεί το επόμενο τεύχος), αλλά έχουμε κατανόηση για τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας. Στο πλαίσιο της ίδιας κατανόησης φτάσαμε στο σημείο να βρούμε εμείς χορηγίες για την «Ελευθεροτυπία» για το dvd του Schoolwave που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2006, χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ η εφημερίδα και πετυχαίνοντας αύξηση της κυκλοφορίας της κατά 6%.
3. Απορούμε με την άγνοια της διοίκησης της Ελευθεροτυπίας σχετικά με την απήχηση των Schooligans. Οι διαφημίσεις και οι πωλήσεις είναι θέμα marketing και δε μας αφορούν. Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε πάρει πάνω από 4.000 γράμματα ως τώρα από μαθητές, φοιτητές, καθηγητές, γονείς, άσχετους...
4. Μας φαίνεται αστείο να θεωρείται "πολιτικός χαρακτήρας" η συνέντευξη με έναν πολιτικό και όχι τα δικαιώματα των μαθητών ή ο "Διάλογος με έναν μπάτσο" (θέματα του τελευταίου τεύχους).
5. Τέλος, ευχαριστούμε όλους τους (...μικρής ηλικίας!) εργαζόμενους της "Ελευθεροτυπίας" που μας σταματούσαν συχνά στο διάδρομο αυτά τα τρία χρόνια για να μας συγχαρούν για τη "φρεσκάδα" του περιοδικού. Υποσχόμαστε ότι θα κρατήσουμε την ίδια φρεσκάδα και στο επόμενο τεύχος, όπου κι αν βγει αυτό.
Schooligans
1. «Όπως ξέρετε, γίνονται περικοπές».
2. «Το Schooligans δεν έφερνε αρκετές διαφημίσεις και δεν υπήρχε αύξηση της κυκλοφορίας».
3. «Το Schooligans έχει χάσει τον πολιτικό του χαρακτήρα - δεν παίρνει πια συνεντεύξεις από πρόσωπα όπως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή την Μπακογιάννη».
4. «Το Schooligans απευθύνεται σε πολύ μικρές ηλικίες».
Μετά από αυτήν την αιφνιδιαστική απόφαση, θέλουμε πριν φύγουμε να πούμε τα εξής:
1. Ευχαριστούμε την «Ελευθεροτυπία» για τη φιλοξενία επί τρία χρόνια χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση στο περιεχόμενο και στον σχεδιασμό του περιοδικού μας.
2. Λυπούμαστε για το ξαφνικό και άκομψο της απόφασης (είχε ήδη προγραμματιστεί το επόμενο τεύχος), αλλά έχουμε κατανόηση για τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας. Στο πλαίσιο της ίδιας κατανόησης φτάσαμε στο σημείο να βρούμε εμείς χορηγίες για την «Ελευθεροτυπία» για το dvd του Schoolwave που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2006, χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ η εφημερίδα και πετυχαίνοντας αύξηση της κυκλοφορίας της κατά 6%.
3. Απορούμε με την άγνοια της διοίκησης της Ελευθεροτυπίας σχετικά με την απήχηση των Schooligans. Οι διαφημίσεις και οι πωλήσεις είναι θέμα marketing και δε μας αφορούν. Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε πάρει πάνω από 4.000 γράμματα ως τώρα από μαθητές, φοιτητές, καθηγητές, γονείς, άσχετους...
4. Μας φαίνεται αστείο να θεωρείται "πολιτικός χαρακτήρας" η συνέντευξη με έναν πολιτικό και όχι τα δικαιώματα των μαθητών ή ο "Διάλογος με έναν μπάτσο" (θέματα του τελευταίου τεύχους).
5. Τέλος, ευχαριστούμε όλους τους (...μικρής ηλικίας!) εργαζόμενους της "Ελευθεροτυπίας" που μας σταματούσαν συχνά στο διάδρομο αυτά τα τρία χρόνια για να μας συγχαρούν για τη "φρεσκάδα" του περιοδικού. Υποσχόμαστε ότι θα κρατήσουμε την ίδια φρεσκάδα και στο επόμενο τεύχος, όπου κι αν βγει αυτό.
Schooligans
και τη συνέχειά της εδώ, όπου ανακοινώνουν ποιος θα τους φιλοξενεί πλέον.
μια και πολλές ιδεες από το περσινο SCHOOLWAVE
12 σχόλια:
οσο περναει ο καιρος,και εγω πιστευω το ιδιο πραγμα..
δεν συναντιομαστε ολοι εδω τυχαια..
τι υπεροχο που ειναι αυτο ετσι δεν ειναι λογια του αερα?
καλη σου μερα!!
υγ και εγω αγοαραζα την ελευθεροτυπια μονο γιαυτο..δυστηχος ζουμε σε μια εποχη που money makes the world go round..
Που είδες το τυχαίο;
Εγώ πάντως δεν το βλέπω πουθενά. Αντίθετα, βλέπω να συγκλίνουν άνθρωποι που δεν είχαν άλλο τρόπο. Περίπου όπως συμβαίνει και με το Schooligan.
Στο φετινό Schoolwave όλοι μαζί θα πάμε, έτσι;
Αλλάζουν οι καιροι δυστηχώς. Αυτό το 'Αδέσμευτη Εφημερίδα' απορώ πως έχουν το θράσσος ακόμα να το κοτσάρουνε. Γιατί και πολιτικά έχει γίνει δεσμευμένη πια, και οικονομικά αποκάλυψε ότι αυτό που κατηγορεί καθημερινά μέσα από τα φύλλα της, το κάνει πρακτική.
Υποκρισία παντού.
tzotza said...
"τι υπεροχο που ειναι αυτο ετσι δεν ειναι?"
Είναι ό,τι πιο υπεροχο μπορούσα να φανταστώ.Και είναι παράξενο, πώς βρεθήκαμε; το διαδίκτυο είναι ένα χάος. Πώς καταφέραμε να συναντηθούμε, ακόμα απορώ.
Pan,
θα μπορέσω να κατέβω Αθήνα εεκίνες τις ημέρες; Για να δούμε, μακάρι!
Sidd,
δεν ήμουν ποτέ η απόλυτη φαν της Ελευθεροτυπίας αλλά αυτό με τους Schooligans είναι νομίζω η μεγαλύτερη ανοησία τους- φαντάζομαι το έχουν ήδη καταλάβει. ΔΕν περίμενα ποτέ τα καλύτερα από αυτούς, πάντα είχαν στη ύλη τους και το καλύτερο και το χειρότερο, εγώ πια χωρίς να το κάνω επίτηδες όλο για τα στραβά τους έγραφα εδώ και λίγο καιρό-μια ο Στάθης, μια ο Αλέξανδρος, μια κάτι άλλο- το θέμα είναι ότι φαίνεται πως χάνουν τα τελευταία καλα τους κι αυτό είναι κακό, όχι μόνο για τους ίδιους.
Καλά πόσο γαιδούρα είμαι; ακόμα και στα σχόλια post γράφω; Α, να χαθώ...
Αυτό με τους Schooligans ήταν κατραπακιά... Για να δούμε, θα τα καταφέρουμε όλοι να πάμε στο φετινό Schoolwave?
ωραίο ποστ, δεν ήξερα που πήγανε κ πολύ χάρηκα που το έμαθα
R2,
λες να καταφέρουμε να πάμε όλοι μαζί στο swv; Για μένα δεν το βλέπω, δεν είναι εύκολο να κατέβω Αθήνα, αλλά πάλι, ποτέ δεν ξέρεις, μακάρι...(αλήθεια, δεν θα φαινόμαστε σαν τη μύγα μες στο γαλα μέσα στους 17άρηδες;)
zoi,
ευχαριστώ. Θα μπω παλι στο site τους να δω αν εχουν κατι νεώτερο
Όχι Λόγια Του Αέρα, δεν θα φαινόμαστε σαν τη μύγα μες τη γάλα μες τους εφήβους, διότι έχουμε την ίδια ψυχή με τα 17άρικα και ακόμα την καίει εκείνη η ίδια φωτιά, έτσι δεν είναι;
προσπαθούμε, προσπαθούμε...
Διαβαζοντας το post δεν νιωθω μονος και μαλακας, οταν φρικαρω καθε που αισθανομαι το marketing να εχει ισοπεδωσει τα παντα.
Ζω, μεσα σε ενα πολτο δημοσκοπησεων, μετρησεων του μετριου ,του διεκπαιρεωτικου, των σκουπιδιων.
Πως θα μπορεσει να ξεπηδησει το...ΝΕΟ ετσι?
Απορω.
Κανεις δεν μυριζει τον θανατο που περιεχει η ...σιγουρια των μετρησεων, των διαφημησεων και του marketing?
Μονον εμεις το βλέπουμε ετσι?
Κι εν το μεταξυ περασαν 3 χρονια που εκλεισαν οι ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ.
Κανεις δεν νιωθει ντροπη γι αυτο στην Ψωμαδιουπολη...
Που ναναι ο Νικος κι η Μαγδαληνη?
Ο Αμλετ τους, μπαρμαν στο Bios
κι η παρασταση της Σαρας Κεην ηταν συγκλονιστικη.(κι ομως την ειχα δει).
Δυστυχως ειναι περα απο δεξιες κι αριστερες, αυτη η θηλια της οικονομικης εξαρτησης, που στραγκαλιζει οτιδηποτε καινουργιο και φρεσκο.
Ειναι χειρότερο.
Ειναι η απελπισία των ξεπουλημενων ονειρων, να συντηρησουν τα κεκτημενα του συστηματος.
Συγγνωμη για το σεντονι. Προεκυψε τυχαία.
Ωραιο κι ευαισθητο to blog σου.
etalon,
νομίζω πολλές φορές νιώθουμε ή μπορεί και να το πιστεύουμε κιόλας ότι είμαστε μόνοι, όμως δεν είμαστε, στ αλήθεια δεν είμαστε μόνοι. Ακόμα κι αν δεν συναντιόμαστε, να όπως τώρα μας βοηθάει σε αυτό το blogχωριό, πάλι δεν είμαστε "μονο εμείς που το βλέπουμε έτσι"νομίζω, ακόμα και χώρια.
Χαίρομαι που ξέρεις τις ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ (όταν έγραφα το σχόλιο στο blog σου δεν το φανταζόμουν!)
Ο Γιάννης και η Μαγδαληνή έχουν επιστρέψει Θεσ/νίκη, θα σου πω νέα τους σε λίγο καιρό.
Να σου πω όμως κάτι που με πειράζει όποτε το ακούω γμτ; "Κανεις δεν νιωθει ντροπη γι αυτο στην Ψωμαδιουπολη..." Και ντροπή νιώθουμε για τα χάλια της πόλης όπου ζούμε και προσπαθούμε να κάνουμε όμορφα κι ενδιαφέροντα πράγματα εδώ, όπου, είναι η αλήθεια κανείς ποτέ δεν έφτιαξε υποδομές για να ξεκινήσουν κάτι καλό. Δεν είμαστε Ψωμαδιουπολη. ΔΕν χαρίζουμε την πόλη στους ανεγκέφαλους και βλάκες όπως δεν χαρίζουμε την Αθήνα στον ατσαλακωτοΑβραμόπουλο ούτε την Ελλάδα στον πρωθυπουργό της. ΜΕγάλη συζήτηση αυτή, ίσως την
κάνουμε άλλη φορά.
Φιλιά!
Υ.Γ. ΜΕ κόβεις για άνθρωπο που έχει πρόβλημα με τα σεντόνια; Αφού όλο σεντόνια απλώνω η φλύαρη... Οπότε μην το σκέφτεσαι καν και δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη.
Ποτέ μου δέν τη χώνεψα την παλιοφυλλάδα, τελικά είχα δίκιο...
Καλή τύχη στα παιδιά απο'δώ και πέρα.
Δημοσίευση σχολίου