Θυμάστε μήπως ένα post του Pan με τίτλο "Η καλή μέρα από το μεσημέρι φαίνεται";
Στην ίδια πόλη, σε παρόμοια περίπτωση, και πολύ χειρότερη να σου πω την αλήθεια, με μάρτυρα ένα παιδί, οι γύρω αντέδρασαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Στην ίδια πόλη, σε παρόμοια περίπτωση, και πολύ χειρότερη να σου πω την αλήθεια, με μάρτυρα ένα παιδί, οι γύρω αντέδρασαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Έμειναν στη θέση τους, συνέχισαν τον καφέ, το φαγητό ή την κουβέντα τους, παρατήρησαν το συμβάν, το "παρακολούθησαν σιωπηλοί, σκεπτικοί, χωρίς ωστόσο κανείς να επεμβαίνει ή να ζητάει «βοήθεια» για λογαριασμό της γυναίκας.", μετά μίλησαν ή έγραψαν γι' αυτό, κι ένας, έστω ένας, δεν βοήθησε τη γυναίκα;
Γι' αυτό σου λέω pan, και τότε στο είπα, στην καλύτερη γειτονιά μένεις, μπαγάσα! Ωραίους γείτονες έχεις. Γιατί αλλού...
6 σχόλια:
Ήταν που ήταν η διάθεσή μου άστα να πάνε, ήρθε και αυτό και έδεσε το γλυκό. Ω ρε κάτι "άνθρωποι" που υπάρχουν.
Αυτό που βλέπω στην ιστορία του άρθρου είναι ένα σύνολο ανθρώπων που δε σέβονται τον εαυτό τους:
- Έναν άντρα που δέρνει μία γυναίκα (σπουδαίο κατόρθωμα!)
- Μία γυναίκα που προσδένει τη ζωή της σε έναν βίαιο άντρα
- Τους παρισταμένους που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ στο φόβο και στην αμηχανία, ώστε πνίγουν την οργή τους, το βουλώνουν και δεν αντιδρούν
Κανείς απ' όλους δε μοιάζει να έχει την παραμικρότερη σχέση με τη λέξη 'αξιοπρέπεια'.
Υπάρχει και μία άλλη διάσταση στο συμβάν: Αν ξέραμε εκ των έσω την ιστορία αυτής της ταραγμένης οικογένειας, μπορεί κάλλιστα να βλέπαμε μία διαφορετική εικόνα από έναν άντρα-τύραννο και μία μαρτυρική σύζυγο. Μπορεί, π.χ., να βλέπαμε μία γυναίκα ύπουλη, που ξέρει να χειρίζεται τους ανθρώπους και να γίνεται θύμα για να προσκομίζει οφέλη. Το ξύλο που έφαγε παρουσία τόσων μαρτύρων μπορεί π.χ. να το εξαργυρώσει σε μία καλή διατροφή ή σε μία σχέση με το φίλο του συζύγου της ή σε έναν συναισθηματικό εκβιασμό προς το παιδί για να το προσαρτήσει στο δικό της στρατόπεδο.
Μπορεί και να πήγε εσκεμμένα στην πλατεία, ξέροντας ότι θα φέρει τον άντρα της εκτός εαυτού.
Προς Θεού όμως, ακόμα κι αυτό δε δικαιολογεί την πράξη του συζύγου της. Απλώς πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν -χωρίς να δικαιολογώ έναν άντρα ενήλικο με ωριμότητα μικρού παιδιού.
??!!!!
Αν ήμουν καρτούν μπορεί να έκανα και "γλουπ!"
Αλλά όσα γλουπ κι αν κάνω, κάτι τέτοια πράγματα δεν αλλάζουν τελικά ποτέ, ε;
Pan,
τώρα που κι η δικιά μου διάθεση είναι χάλια σε καταλαβαίνω ακόμα περισσότερο.
Κουνούπι,
όποιο σενάριο κι αν "παίζει", δεν δικαιολογεί, όπως λες κι εσύ, αυτό που έγινε, ούτε αυτόν που έδειρε, ούτε τους άλλους που κοιτούσαν. Αυτό είναι που με πόνεσε όπως και κανα δυο άλλα πράγματα που ανέφερες, δύσκολα θέματα.
R2-d2,
αν είμασταν καρτούν θα είχαμε έναν υπερήρωα να καθάριζε για μας, τώρα ο κλήρος ψάχνει το γενναίο του.(καλή άδεια! - ή όχι;)
Ρε σύ, έχω βρεθεί μπροστά σε παρόμοια σκηνή, απλά η οικογένεια ήταν όλοι μαζί και το παιδάκι ήταν πολύ πιό μικρό...
Ο κόσμος ευτυχώς ευαισθητοποιήθηκε, 3-4 κύριοι πήγαν και τράβηξαν τον τύπο και τον νουθετούσαν, "Καλά δέ ντρέπεσαι να χτυπάς την κοπέλα", "Πε μαλάκα μικρό παιδί έχετε, τί'ναι αυτά..."..και ξέρετε ποιό ήταν το αποτέλεσμα??
Η κλώσσα άρχισε να ουρλιάζει σε εκείνους που έσπευσαν να τη βοηθήσουν: "Εσείς τί ανακατέυεστε κύριοι στα οικογενειακά μας???"
" Αφήστε ήσυχο τον άντρα μου γιατί θα φέρω την αστυνομια"
Οπότε καλά μου παιδιά, υπάρχει και η άλλη πλευρά, μόνο το μικρούλι είχε ζαρώσει στον τοίχο και έκλαιγε με λυγμούς...
Δημοσίευση σχολίου